Ontslagen na acht uur werken
Mijn rosé in de kroeg valt bijna uit mijn handen als ik het net binnen gekomen smsje aan het lezen ben. “Hi Marleen, you don’t have to come back tomorrow”. Thanks for your service today”. Jezus zeg, hij ontslaat me gewoon al na één werkdag! Snel laat ik het bericht aan mijn Duitse vriendin lezen en we schieten in de lach. “He didn’t even had the guts to tell it right in my face,” zeg ik tegen haar.
Luister jij naar je onderbuikgevoel?
Als ik mensen mij vragen hoe ik het altijd aandurf om alleen te reizen, adviseer ik standaard met het antwoord dat je op je onderbuikgevoel moet vertrouwen. Toen ik aankwam op mijn nieuwe job (ook al was het maar voor drie dagen) wist ik al dat het niet goed zat.
En toch negeerde ik mijn intuïtie.
“Mijn baas”, een eigenaar van een parfum / make webshop, gaf me niet eens een hand toen ik netjes twintig minuten te vroeg kwam opdagen en mezelf voor wilde stellen. Een Nederlandse vriendin vroeg me de avond voor aanvang of ik dit baantje voor deze twee dagen van haar kon overnemen. Veel meer informatie dan ‘make-up verkopen op een kermis’ had ik niet gekregen en ik dacht dat het wel goed zou komen.
Eenmaal gearriveerd bij de stand ontmoette ik mijn drie collega’s; een Schotse backpacker, een meid uit Slowakije en een local uit Sydney. De eigenaar plaatste mij bij de parfumstand en toonde hoe hij zijn producten aan de man bracht. Als een schreeuwende marktverkoper lokte hij bezoekers met parfums van tien dollar. Vol bewondering keek ik toe hoe voorbijgangers vielen voor zijn praatje: “only today we have seventy procent discount! It’s now or never!”
Wat maakt je gelukkig?
Direct wist ik – dat gaat mij nooit lukken – Na twee uur begint hij al over mijn sales te klagen. Ik probeer hem nog uit te leggen dat de ‘schreeuwende marktverkoper tactiek’ niet bij me past, maar hij is alleen maar gefocust op het geld. Hij begint trots te vertellen hoe hij aan miljoenen heeft verdiend de afgelopen jaren en nu zijn bedrijf aan het uitbreiden is in Bali. Uit nieuwsgierigheid begin ik door te vragen over zijn leven. Twee keer gescheiden, geen kinderen, leeft in hotels om continue op kermissen en shows te verkopen. Hij vertelt eerlijk dat hij getrouwd is met zijn business en daarom zijn huwelijken zijn stuk gelopen. Al vaker heb ik zakenmannen ontmoet die er een soortgelijke levensstijl op na houden. Ik denk na over wat hun gelukkig maakt of thuis voor ze betekent.
Princessen werk
Als de middag voorbij strijkt, gaat hij akkoord als ik vraag of ik de make-up stand mag proberen. Samen met de andere meiden voer ik ‘make-overs’ uit en doe ik mijn best om mooie eyeliners en foundation aan te brengen. Mijn tevredenheid laat ik wat gepoederde gezichten achter en ik verkoop zomaar wat. En dat terwijl ik zelf amper make-up gebruik en geen princesje ben. Meneer Sales houdt in ieder geval op met klagen. Aan het einde van het middag vraagt hij of ik nog iemand ken die morgen ook kan helpen. Ik bel mijn Duitse vriendin op en weet haar te overtuigen. Ze komt zelfs even naar de kermis om kennis met hem te maken.
Een lesje leren
In de kroeg lees ik het smsje nog een keer en bedenk me dat ik nog spullen bij de kraam heb liggen die ik op moet halen. Met een bedrukt gevoel loop ik de volgende morgen richting de kermis, wetende dat ik hem wil confronteren. Ook al heb ik mijn ‘salestarget’ niet gehaald, ik heb wel acht uur gewerkt en hij heeft me niet betaald. Geschrokken kijkt hij me aan als ik plots voor hem sta. Hij laat een betalingsbewijs zien als ik vraag waar mijn geld blijft. Het bedrag komt niet overeen met het aantal uren. Hij begint uit te leggen: “You took two hours break and you have to pay for the ticket of your friend”.
Mijn gezicht loopt rood aan. Are you f*cking kidding me?
I’m helping you out finding with an extra girl. She makes time to meet you. You gave me a free entrance ticket and I have to pay for that??!!” Hij begint te zeuren over dat ik niet genoeg mijn best heb gedaan om producten te verkopen. Ik besluit mijn energie niet aan hem te verspillen en loop weg. Eigen schuld, dikke bult, vervloek ik mezelf. Tja, dat krijg je ervan als je niet luistert naar je onderbuikgevoel.
Heb jij wel eens zoiets meegemaakt? Deel je verhaal hieronder…
