Het staat bij veel mensen op de bucketlist: het Noorderlicht bekijken. En ik kan je vertellen, het is het dubbeldwars waard om er een nacht voor in de kou te staan! In maart 2017 mocht ik het magische fenomeen vastleggen en mijn beste foto’s ooit maken. Door de Italiaanse organisatie LappOne ben ik gevraagd om voor de Nederlandse markt fototours te organiseren. Momenteel komen veel Italiaanse en Turkse groepen in Tornio het Noorderlicht bekijken, maar ik zet me in voor ons landje.
Binnen deze zes daagse reis voel je de kick van de sneeuwscooters, rij je mee met husky honden, van je een vis uit de bevroren rivier, bezichtigen de poolcirkel en laat je je toekomst voorspellen door een sjamaan. Elke avond turen we de horizon af op zoek naar het Noorderlicht. Elke avond eten we in een ander bijzonder restaurant. Je bakt je eigen brood en eet rendierenvlees. De avond van aankomst geef ik een kleine fotografie workshop (1 uur). We reizen in kleine groepen. Wil je liever een dag skiën of met een ijsbreker mee? Dan kan dat, het is een flexibel programma.
We verblijven in het vissersdorp Kukkolaforsen langs de rivier “Torne”. Deze rivier is 510 kilometer lang. Ruim de helft hiervan vormt de grenslijn tussen Zweden en Finland. De accommodatie bestaat uit een 2-persoonskamers met een privé toilet, een douche, keuken en je kunt elke avond in de sauna of hottub. Het programma bevat alle activiteiten, ontbijt/lunch/diner inclusief niet-alcoholische dranken, huur van thermokleding/overal.
Let op: je moet de vliegtickets nog wel zelf regelen.
Hou je van luieren op het strand? Dan raad ik je deze reis niet aan. Durf je wel een beetje te jagen op een sneeuwscooter en vind je het niet erg om onder het genot van een glaasje wodka in de kou naar het Noorderlicht te staren? En hou je van fotografie? Wellicht kan ik je over de streep trekken met een toffe aftervideo die ik zelf heb gemaakt! Iedereen die ook maar lol heeft met een camera mag mee. Ik raad je aan niet met een mobieltje aan te komen zetten. En een statief mag niet ontbreken in je koffer.
Wil je meer informatie of ben je geïnteresseerd stuur mij dan een berichtje!
Vroeger keken mensen niet onbevangen naar het noorderlicht, laat staan dat ze het opzochten. Bij gebrek aan een wetenschappelijke verklaring voor het verschijnsel interpreteerden ze het in de context van hun cultuur. De Eskimo’s in Alaska haalden de kinderen naar binnen als het poollicht er was, ze geloofden dat het licht de hoofden van de jongsten als bal wilde gebruiken. Op de Faeröer geloofden de mensen dat het noorderlicht een bedreiging was voor de gezondheid van de kinderen. Zwangere vrouwen in IJsland keken liever niet naar het licht uit angst dat hun baby’s scheel zouden worden.
Professor Asgeir Brekke van de Universiteit van Tromsø, noorderlichtonderzoeker, verzamelde mythes rond het noorderlicht. Elk volk had een eigen theorie. Eskimo’s aan de Hudson Bay in Canada zagen het als iets positiefs. Hun voorouders zochten via het noorderlicht contact met hen. Ze konden de paranormale communicatie stimuleren door naar het licht te fluiten. In veel landen, zoals Schotland, Zweden en bij Noord-Amerikaanse indianen, werden de waaierende lichtschijnsels gezien als dansende goden of geesten van vrouwen die als vrijgezel waren gestorven.
Vandaar de Schotse bijnaam voor het noorderlicht, The merry dancers en de Zweedse benaming Polka. In het Noordzeegebied dacht men dat het noorderlicht de reflectie van grote scholen haring in zee was, de naam ‘haringlicht’ ontstond zo. Meest geaccepteerd was het idee dat het noorderlicht een vuur was, vanuit een vulkaan onder de Noordpool.” Bron: het Spectrum