Ben ik eenzaam op reis?

Ben ik eenzaam op reis?

Al zo’n drie jaar ben ik op ‘doorreis’ als fotograaf en filmmaker. Klinkt als een droombaan he? Constant mensen ontmoeten vanuit alle hoeken van de wereld. En ja, meestal vind ik het fantastisch…

Maar ik wil ook eerlijk zijn over de andere kant van deze levensstijl; hoe ga je om met eenzaamheid op reis?

De meeste reisbloggers plaatsen een filter over hun updates; de ene na de andere mooie bestemmingen – life is always fantastic’. Maar wat we vaak niet krijgen te zien is dat bloggers soms alleen in een hotelkamer zitten te werken achter hun laptops. En natuurlijk geldt dit niet voor iedereen. Sinds er een hele digital nomad communitie is opgericht, is het makkelijker om mensen te ontmoeten en samen te reizen.

Maar als ik aankom op een nieuwe bestemming dan moet ik telkens opnieuw beginnen; nieuwe contacten opdoen, de omgeving verkennen. Het kost me echt wel een paar dagen of weken voordat ik gesetteld ben.

Eenzaamheid onder digital nomads

Ik denk dat veel nomads niet echt eenzaam zijn zolang je je omringd met toffe mensen, maar wel langdurige relaties missen. Onlangs ben ik dertig geworden en merk dat ik daar best mee worstel. Mijn vrienden in Nederland zijn allemaal bezig met trouwplannen en het krijgen van kinderen. Daardoor voel ik me soms meer eenzaam.

 

Maatschappelijk verwachtingen van een dertiger

Maar ik heb goed nagedacht over wat ik wil, wat thuis voor mij betekent en ik ben niet het type om aan dezelfde maatschappelijke verwachtingen te voldoen. Maar hoe mijn toekomst eruit gaat zien? Zal ik ooit een partner vinden die matcht met jouw levensstijl? Ik heb geen idee en probeer er niet te vaak aan te denken, want daardoor voel ik me verloren. Inmiddels heb ik geleerd om te leven met kansen die zich voordoen. Ik zie het als een gift wat voor veel mensen niet is weggelegd.

Hoe reis je dan alleen?

Wat ik vooral heb geleerd is om niet te snel te reizen. In het begin veranderde ik om de paar dagen van locatie en dat was veel te intens. Op een gegeven moment was ik zo uitgeblust dat ik spontaan het vliegtuig naar huis heb gepakt. Een maand later was ik bijgetankt en kwamen de reiskriebels alweer terug. Niet heel handig dus. Nu probeer ik zeker enkele weken in één stad te verblijven. Het helpt mij ook als ik de taal spreek van de bestemming. Dan voel ik me niet zo buitengesloten.
Thuis heeft in de meeste gevallen niet met een plek te maken, maar met de mensen om je heen. Zij geven je een gevoel van thuis. Daarom bel ik nog best veel met vrienden en familie. Dan heb ik niet het gevoel dat ik iets mis vanuit Nederland en krijg ik geen heimwee. Meestal maak jij als reiziger een enorme ontwikkeling door en is er thuis niks veranderd.
Zoals jullie weten schrijf ik een boek over mijn reis. Het wordt een mix van alle thuis verhalen die ik door mijn hosts ben tegengekomen en mijn persoonlijke avonturen. Daarnaast is het dertigersdilemma ook een thema wat zeker aan bod komt.
Wil je op de hoogte blijven, schrijf je dan in voor mijn nieuwsbrief.